Pretender

I dread being by myself lately. Sobrang kinatatakutan ko yun at kung pwede lang ang lagi na lang akong may kasama or kasama sa isang group. I really don't want to be by myself muna. Dahil kapag mag-isa ako hindi ko mapigilan ang hindi malungkot dahil sa mga pinagdadaanan ko ngayon.

Every single day I have to put up a happy face and pretend that nothing is wrong with me. Trying to act like I am happy. When deep inside I really wanted to just lock myself in my room & cry as much as I can.

Malungkot na naman kasi ako.

Mabuti na lang I have a job and I have my friends. Kapag nasa office ako siyempre di ko naman pwedeng ipakita na may problema ako so atleast nakaka-cope up ako & I survive every day without crying my heart out.

Yun nga lang kapag nasa bahay na ako at wala pa ang aking best friend na ka-share ko sa inuupahan namin ay nag-uumpisa na naman akong malungkot.

Sigh!